οκλαδιώ

ὀκλαδιῶ, -άω (Α)

κάμπτω τα γόνατα, οκλάζω.

[ΕΤΥΜΟΛ. < θ. ὀκλαδ- (πρβλ. ὀκλάς, -άδος, ὀκλαδία, ὀκλαδίας) + κατάλ. -ιῶ, πρβλ. ερωτ-ιώ (βλ. και λ. οκλάζω)].